نگاه روانکاوانه و روانشناسانه در طی سالهای مختلف فعالیت حرفه ای ام به من کمک کرد در بستر زندگی افراد زیادی با انها همراه شوم ، بسیاری از ناگفته ها را بشنوم و بسیاری از نادیده ها را ببینم .سالهای زیادی به عنوان مسئول روانشناسی کودکان اسیب با بهزیستی مشهد همراهی داشتم و جلسات اموزی و درمانی متعددی برای والدینی که خود مملو از اسیب و نیاز بودند برگزار کردم  تحقیق و بررسی  به جهت فهم اقدامات مناسب درمانی و روشهای موثر درمانی برای کودک اسیب دیده و والد اسیب دیده باعث شد که از اساتید برجسته و صاحب فکر در حیطه رواندرمانی بهره ببرم . برگزاری کارگاه های اموزشی برای والدین و اهمیت شناخت روان فردی و تاثیر روان والد بر کودک ، به تقاضای اموزش و پرورش ناحیه ۶ مشهد نیز یکی دیگر از مسیر کار و رشد یافتگی ام بود.

فعالیت حرفه ای در طی سالهای کرونا و همکاری با اساتید فعال در حوزه ی روان ، مسیر  تحقیق و اموزش را به سمت دیگری هدایت کرد و علاقه من را به رویکرد روابط ابژه و روانکاوی های پس از فروید اضافه کرد در طول کرونا تجربیات اموزشهای گروهی و فردی در بستر انلاین محدودیت های کمکرسانی را کمتر کرد و اجازه دسترسی بیشتری به ارایه خدمات داد.

در اغاز کار رویکر حرفه ای من مبتنی بر رویدکردهای هیجان مدار بود و بعد از ان به سمت رواندرمانی روانکاوانه تغییر مسیر دادم.